Rozdział 30.

PRZECZYTAJ NOTKĘ POD POSTEM!
*********************************

Dziewczyna pomachała mi przed twarzą płytą.
-Co to do cholery jest?!
-Nagrałam ten filmik specjalnie dla Twojej Moniczki. Ahh, jak myślisz przesłać jej pocztą czy może osobiście jej to dać? A może Ty dasz? – zapytała.
-Co Ty pieprzysz?! Oddawaj to! Masz to natychmiast zniszczyć!
-Zniszczyć? Zniszczyć mogę Ciebie, nie taśmę. Jeśli chcesz, żeby nie zobaczyła tego ta dziewczyna masz dwa wyjścia: albo dajesz gotówką 500 tysięcy albo będziesz trwał ze mną w szczęśliwym związku. A więc się zastanów. Masz czas do.. – zerknęła na zegarek, który znajdował się na komodzie – do godziny 20:00. Jeżeli się nie odezwiesz to będzie oznaczało…
-Wiem co będzie oznaczało! Być z Tobą albo dać Ci kupe kasy?! Chyba śnisz!
-No dobra, czyli muszę się pośpieszyć i jeszcze przed wyjazdem dostarczyć nagranie Monice.
-Skąd wiesz, że wyjeżdża?! Śledzisz nas?! Te reportaże i wszystkie brednie o mnie i Monice to Twoja sprawka?!
-Być może, być może. To co zastanowiłeś się już?
-Co zrobiłaś wczoraj, że wydawałaś się fajną dziewczyną, nie wiem, po prostu nie wiem! Co ja głupi myślałem! Już po tej sytuacji w sklepie powinienem zerwać z Tobą jakiekolwiek kontakty!
-To trzeba było tak zrobić! Kto wczoraj do mnie pierwszy zagadał? Ty! Tak się biedny wyżalałeś, ze wszystkiego! O matko, żałuję, że się już skończył ten wieczór, miałabym jeszcze co w moim reportażu napisać. No ale nic, trudno, to co mi powiedziałeś mi wystarczy na, huhuuu parę dobrych ploteczek. Coś marnie widzę teraz tą Twoją „karierę”. Wiesz dokładnie, że ta Szumska Cię nie kocha, a Ty nie wiem co sobie myślisz. Powinieneś już bardzo dawno przejrzeć na oczy, chłopczyku…
-Zdzira. Tyle o Tobie powiem! Sorry, ale nie będę sobie marnował na Ciebie języka. Mam dość widoku Twojej zakłamanej twarzy. Niebawem policzymy się za to wszystko - spojrzałem na nią z ironicznym uśmiechem i wyszedłem. Zjechałem windą, gdy byłem przy drzwiach zatrzymała mnie recepcjonistka.
-Halo! Proszę pana, nie uregulował pan noclegu w naszym hotelu.
-Karen… Koleżanka zapłaci.
-Ale na pana nazwisko był zamawiany pokój.
-Cholera.. – przekląłem – Dobra, ile za ten nocleg?
-A więc za sam pokój 250  za osobę czyli 500  plus zamawiane wino i jedzenie , a więc za całość musi pan zapłacić 900.
-Ile?!
-900 zł..pańska dziewczyna zamawiała, więc…
-Ona nie jest moją dziewczyną! Dobrze, proszę , reszty nie trzeba.
-Dziękuję bardzo, miłego dnia.
-Miłego dnia?! To najgorszy dzień w moim życiu. - wyszedłem z hotelu. Skierowałem się w stronę domu i dopiero teraz uświadomiłem sobie co stało się tej nocy. Boże, czemu ja to zrobiłem?! Przecież ja kocham Monikę, a przespałem się z… Karen?! W życiu sobie tego nie wybaczę..
Wyjąłem telefon z kieszeni i sprawdziłem połączenia nieodebrane. Osiem od Moniki i kilkadziesiąt od chłopaków. Ciekawe co ja im powiem. ‘Cześć chłopaki, sorry, że nie odbierałem, ale byłem z Karen w hotelu i za bardzo nie miałem czasu.’ Hmm, a Monice : ‘Słuchaj spotkałem się wczoraj z Karen, wiesz, z tą co się całowałem no i jakoś wyszło, że pojechaliśmy do hotelu, no i wiesz..’ Od samego rana pech…
********Perspektywa Gośki******** 
8:00.
-Gośkaaa!
-No i co się drzesz?! Jak mogłaś obudzić mnie w środku tak pięknego snu! O Boże, cofnij, cofnij! Zgwałcę replay zaraz! Muszę znowu być w tym śnie!
-Pozwól, że Cię uświadomię, iż jest godzina 8, za niedugo  przyjdzie Tom. Ty śpisz. Ja Cię budzę. Ty jesteś zła, że Cię obudziłam. Wychodzę stąd i jestem na Ciebie śmiertelnie obrażona. – odwróciła się tyłem i załamała ręce
-Wstaję z łóżka, klękam i Cię przepraszam. Ahh, Moniko wybacz za moje bezczelne zachowanie!
-Noo, po dłuższym zastanowieniu Ci wybaczam. Zrobiłam śniadanie, widzisz jaka dobra jestem dla Ciebie. Wyobraź sobie, że pomyślałam również o pustym żołądku Twojego chłopaka i oczywiście dla niego też zrobiłam śniadanie! Cudowny poranek, nieprawdaż?
-Tak, bardzo cudowny. Kończy mi się zasób słów. Mogłybyśmy skończyć tą niecodzienną rozmowę?
-Ależ oczywiście Małgorzato, jak sobie życzysz.
-Dobra kurde, koniec tego. Muszę wstać i szybko się ogarnąć bo czasu nie ma.
-Jesteś bardzo spostrzegawcza Ci powiem.
-Nie mów do mnie CI Powiem. Zawsze byłam spostrzegawcza. To Ty masz częściej zawiechy i miny typu WTF?! -  zawsze tak ma. Co się jej nie zapytam to dopiero po paru minutach ogarnia, że coś w ogóle do niej mówiłam. No ale nic, już się do tego przyzwyczaiłam.
-Może czasami, ale tylko czasami! – Tak, kiwnęłam głową, ale i tak wiem swoje.
-O, ktoś dzwoni domofonem. Pewnie Tom. Ale zaraz… jest dopiero po 8, Jezu ten to jak zawsze musi wyrwać, a ja wyglądam jak psu z tyłka wyciągnięta. Booże. Idź mu otwórz, bo się w takim stanie nie pokaże, mu na oczy.
***Perspektywa Moniki***
Od rana byłam w znakomitym humorze. W sumie nie wiem czemu. Pokłóciłam się z Nathanem ale postanowiłam o nim nie myśleć. Przekręciłam zamek w drzwiach.
-Hej! Wchodź. – uśmiechnęłam się.
-Cześć..- odpowiedział jakby był śmiertelnie obrażony
-Jeżeli chodzi Ci…
-Tak, właśnie o to mi chodzi. Nie mam zamiaru o tym więcej rozmawiać. Wiedz tylko, że go bardzo mocno zraniłaś, a skoro zraniłaś jego to zraniłaś również mnie…
-Tak.. Oczywiście, że go zraniłam. Szkoda, że nie widzisz tego, że on też nie jest święty.
-Skończmy tą rozmowę. Gosia jest?
-Ta, zaraz zejdzie. - poszłam do siebie na górę, zostawiając Toma w przedpokoju. Co będę z nim siedziała. Ciekawe jak to będzie jak wyjedziemy do Polski..
_____________________
siema.
HELP THE WANTED! GŁOSUJCIE NA NICH BO NA SERIO NA TO ZASŁUGUJĄ, A DIRECTIONERS TAK SIĘ RZUCIŁY, ŻE ZNÓW PRZEGRYWAJĄ. MUSZĄ WYGRAĆ! TO TYLKO CHWILA, WIĘC DAWAAJCIEE! ;D

http://www.virginmedia.com/music/awards/best-group.php

plus taki bajer jest, że można oddać nawet milion głosów i wszystkie są wliczane, więc dawajcie! :D

co do bloga to oczywiscie znów zmiana zasad :P

czyli 12 kom - rozdział, a jak nie bd 12 kom to w pt rozdział ;)
ale pamiętajcie, żeby głosować na chłopaków! :D